Centrum integracji społecznej stanowi podmiot realizujący reintegrację społeczną i zawodową osób wykluczonych bądź zagrożonych wykluczeniem społecznym tj.:

bezdomnych,

uzależnionych,

niepełnosprawnych,

chorych psychicznie,

długotrwale bezrobotnych,

uchodźców,

osób opuszczających zakłady karne.

Centra integracji społecznej działają na podstawie Ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym.

CIS może zostać utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego bądź organizację pozarządową. W pierwszym przypadku działa w formie jednostki budżetowej lub samorządowego zakładu budżetowego, w drugim zaś w formie jednostki wyodrębnionej organizacyjne i finansowo.
Status centrum nadaje wojewoda w drodze decyzji administracyjnej na podstawie złożonego wniosku.

Reintegracja społeczna i zawodowa realizowana jest poprzez:
– kształcenie umiejętności pozwalających na pełnienie ról społecznych i osiąganie pozycji społecznych dostępnych osobom niepodlegającym wykluczeniu społecznemu,
– nabywanie umiejÄ™tnoÅ›ci zawodowych oraz przyuczanie do zawodu, przekwalifikowanie lub  podwyższenie kwalifikacji zawodowych,
– naukę planowania życia i zaspokajania potrzeb własnym staraniem, zwłaszcza przez możliwość osiągnięcia własnych dochodów przez zatrudnienie lub działalność gospodarczą,
– uczenie umiejętności racjonalnego gospodarowania posiadanymi środkami pieniężnymi.

Centrum w ramach reintegracji zawodowej może prowadzić działalność: wytwórczą, handlową lub usługową a także działalność wytwórczą w rolnictwie, nie stanowi ona jednak działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.
Uczestnicy Centrum realizują w ramach zajęć indywidualny program zatrudnienia socjalnego oraz pobierają świadczenie integracyjne w wysokości zasiłku dla bezrobotnych.

ŹródÅ‚o: Atlas Ekonomii SpoÅ‚ecznej, Wyd. SNRSS, 2010r